Czasem tak jest, że jesteśmy gdzieś w pojedynkę i nie mamy komu robić zdjęć, chociaż lubimy, a warunki do zdjęć są idealne i właściwie dobrze widziane jest, żebyśmy mieli powód do tego, by być w miejscu, w którym chcemy być, bo czekają inni, bo ci inni mają sprzęt do zdjęć i koncepcje i czekają aż zwolnicie miejsce. Jakby samo siedzenie w tym miejscu, bez wyraźnego powodu (relaks, odpoczynek, łyk spokoju w naturze to nie powody) miało wywołać w Was poczucie winy.
Nie macie też kogoś akurat, kto zrobiłby Wam takie zdjęcia, bo może to fajne, mieć zdjęcia na takim tle, pamiątkę po prostu, byłoby miło.
Nie zamierzam jednak biadolić i nie jechać tam, tylko właśnie jadę, mimo że sama. Mam powód, by zostawać w takim miejscu dłużej, nagranie. Nagrywam sama, nie potrzebuję asystentów, nikogo. Ale skoro ktoś chce potem słuchać, to chcę nagrać. No i mogę też zrobić sama sobie trochę zdjęć. Nie mam pojęcia jak wyjdą, mogę przypuszczać tylko.
Czy fajne jest robienie sobie zdjęć, sesji całych, auto portretów, nie wiem, może to egoizm, może coś totalnie głupiego. Może inni patrzą jak na wariata. Ale dlaczego się ograniczać, przecież dzięki temu, że nie stawiam sobie sztucznej blokady typu: nie ma kto mi robić zdjęć, nie mam komu robić zdjęć, nie mam z kim iść na spacer, nie mogę iść na spacer, bo ktoś nie chce, nie ma czasu, więc ja też nie pójdę.
I skoro nie stawiam sobie blokad, to wychodzi coś takiego. Spontanicznie.
(Makijaż – Cienie do powiek z glam-shop – GlamBOX edycja 15 „PASTELE – NEON – MAT”)
Justa, piękna sesja. Uważam, że dobrze jest robić sobie takie piękne zdjęcia. Ileż w tym zabawy, stuki, poezji i zachwytu, że jest się pięknym i takie chwile są podbudowujące. Uściski
Dziękuję Gosia i ściskam 🙂