Na nowy rok napisz własne słowa do piosenki pocieszki Twojego idola

Hmmm, do tylu rzeczy już na tym blogu się przyznałam, to myślę, że tuż przed nowym rokiem małe podsumowanie tego, co pamiętam i czego miałam prawo się wstydzić. Jak uczenia się jazdy na rowerze po 30 roku życia, albo pierwszy raz nocowania pod namiotem po 40-tce, czy pierwszych kroków na łyżwach również po 40 krzyżyku, albo pobytu na basenie pierwszy raz w życiu z własnym dzieckiem, które musiało odbywać tam rehabilitacje. Ja tych rzeczy totalnie nie umiałam, a znajdzie się jeszcze trochę, które zamierzam dopiero spróbować. I nie ma się co dziwić, że tak bardzo rozumiem dzieci i czasem się z nimi utożsamiam 😀
Ale czy powinno się wstydzić fascynacji muzycznych? Czasem można, gdy się nie do końca wierzy w siebie, gdy popularne wśród rówieśników są inne muzyki, gdy boimy się wyrażać swoje zdanie. Tak było kiedyś.

Dziś wiem że to wszystko są rzeczy, z których powinnam być dumna, dlatego pora na przyznanie się do fascynacji muzycznej. Muzyka mi towarzyszy w życiu prawie zawsze i wszędzie, i to naprawdę bardzo różna, ale jedną z bardzo ważnych artystek była dla mnie zawsze Maryla Rodowicz. Właśnie w święta była premiera filmu biograficznego o niej. Tak się składa, że mam jej wiele płyt i bardzo dużo utworów w różnych momentach życia mi pomagało. Zresztą jej twórczość wiąże się mocno z twórczością Agnieszki Osieckiej, która jest dla mnie jedną z najważniejszych poetek.
Idąc tropem Maryli i jej życia, jej piosenek i tekstów, pomyślałam jak wiele w życiu doznajemy frustracji, jak dużo doznaje ich kobieta, jakie ma depresyjne stany, jak bywa zdołowana, zniechęcona, jak bardzo nie chce jej się czasem żyć. Kobieta, matka, żona. I przypomniałam sobie całą płytę Maryli bardzo sylwestrową i bardzo karnawałową, gdzie polskie teksty do ognistych rytmów. Zaczęłam ją sobie puszczać i do niej tańczyć. Dla mnie nie ma nic lepszego od tańca do porywających rytmów, a jeszcze, gdy pozytywny tekst, to już wiadomo, że trzeba żyć pełną parą wbrew wszystkiemu, co ciągnie w dół.
Tak, ja też mam momenty, że chcę rezygnować ze wszystkiego; zamykać bloga, kanał, przestać pisać i przestać robić to, co robię, bo świat jest tak szary i zły, że nic nie ma sensu.
Ale to mija, bo życie jest cenne i ważne, i jesteśmy nie tylko dla siebie ale i dla innych, dlatego ze 20 razy puściłam sobie tę piosenkę:

a potem zaczęłam po słowach Jana Wołka, oryginalnych słowach piosenki
„Czasem bywa, że z klęczek wstaje dzień
Zamiast słońca jest dziura w niebie
Świat przede mną przykrywa wielki cień
I daleko mi do siebie
a tu głos: Maryla,
ty się nie rozpylaj,
życie to jest chwila,
ty nie marnuj Maniu dni,
ty się nie dręcz Mania,
jesteś od śpiewania,
więcej się nie wzbraniaj,
ty weź się w kupę Maniu i..”

śpiewać słowa moje napisane dla siebie, by móc iść dalej do przodu w Nowy Rok:

Ty się nie dręcz Justa
Ty kamerę ustaw
I pisz nie do lustra
Lecz do ludzi pisz
Do kamery czytaj
Ty jesteś kobita
Ze słowami zżyta
Nie zatrzaskuj drzwi

I taki refren chodzi mi po głowie:
Mija stres kiedy słyszę czadu Justyna…

Po raz kolejny więc dziękuję Maryli, że tyle mam wsparcia dzięki jej piosenkom
i mogę jeszcze to wsparcie przesyłać dalej.
Życzę Wam tego na Nowy Rok, jak najwięcej impulsów do działania, siły do życia i bycia z innymi, energii, pogody w sercach i kochani dopiszcie sobie własne słowa do Waszych ulubionych pozytywnych piosenek.
Kochajcie życie!!!